ای وای مادرم.{ شعر زیبای استاد شهریار}
آهسته از بغل پله ها گذشت
در فکر آش و سبزی بیمار خویش بود
اما گرفته دور و برش هاله ای سیاه
او مرده است و باز پرستار حال ماست
در زندگی ما همه جا وول می خورد
هر كنج خانه صحنه ای از داستان اوست
در ختم خویش هم به سر و كار خویش بود
بیچاره مادرم هر روز می گذشت از ین زیر پله ها
آهسته تا به هم نزند خواب ناز من
امروز هم گذشت
در باز و بسته شد با پشت خم از این بغل كوچه می رود
چادر نماز فلفلی انداخته به سر
تبادل
لینک هوشمند