من تو رو از پری دریا گرفتم
تو رو از عطر خوش گلها گرفتم
در جواب اون همه دعا و خواهش
هدیه ای هستی که از خدا گرفتم
ای همه شیرینی رویا . تو رو من
از نسیم اونور ابرا گرفتم
باغ از تو شد ویرانه دل
روز تولد تو ستاره ها دمیدن
پرستوهای عاشق به خونشون رسیدن
روز تولد تو بخت من از راه رسید
نیمه جونی . جون گرفت . تشنه . به دریا رسید
تکرار حرفای منی مثل سرود زندگی
عشقت شده برای من . بود و نبود زندگی
غم ندارم . غم ندارم. غصه و ماتم ندارم
با عشق تو . تو زندگی دیگه چیزی کم ندارم
ای همه آرامش من . بانی آسایش من
به غیر از عشق پاک تو . تو سینه محرم ندارم
خوش آمدی به خانه دل
خوش آمدی . خوش آمدی
باغ از تو شد ویرانه دل
خوش آمدی . خوش آمدی
خوش آمدی...

مـیـکـنـد سـلـسـلـهٔ زلـف تـو دیـوانه مرا

مـیـکـشـد نرگس مست تو به میخانه مرا

مـتـحـیـر شـده‌ام تـا غـم عـشـقت ناگاه

از کـجـا یـافـت در ایـن گوشهٔ ویرانه مرا

هــوس در بــنــاگـوش تـو دارد دل مـن

قـطـرهٔ اشـگ از آنـسـت چـو دردانـه مرا

دولــتـی یـابـم اگـر در نـظـر شـمـع رخـت

کـشـتـه و سـوخـتـه یـابند چو پروانه مرا

درد سـر مـیـدهد این واعظ و میپندارد

کـالـتـفـاتـسـت بـدان بـیـهـده افـسانه مرا

چـاره آنـسـت کـه دیـوانـگـیی پیش آرم

تــا فــرامــوش کــنـد واعـظ فـرزانـه مـرا

از می مهر تو تا مست شدم همچو عبید

نـیـسـت دیـگـر هوس ساغر و پیمانه مرا