قدم اول این است که خودتان را درست بشناسید و مطمئن باشید که واقعا

تصمیم دارید ازدواج کنید یا نه و اگر پاسخ مثبت است به چه دلیل؟ بخاطر پول ؟

ظاهر طرف مقابل ؟ شخصیتش ؟ یا صرفا برای اینکه از خانه پدری فرار کنید ؟

کسی که خودشناسی می کند، برای زندگی خودش هدف قائل می شود،

برنامه ریزی می کند، آرزوهایش را روی کاغذ می آورد و جاهای خالی زندگی

اش را شناسایی می کند. کسی که خودش را خوب می شناسد، کمتر تحت

تاثیر حرف دیگران مسیر زندگی اش را تغییر می دهد و دوست دارد خودش

بداند با زندگی اش چه کار می کند. به عنوان مثال، یک دختر 17 ساله دوست

دارد در سن 30 سالگی جراح زنان و زایمان باشد، در شیراز زندگی کند و یک

بچه داشته باشد. اولا این که کسی که می خواهد پزشک متخصص بشود،

باید همسری انتخاب کند که شرایط بخصوص شغلی او را درک کرده و بتواند

او را حمایت کند. از سوی دیگر شاید لازم نباشد او هم جراح باشد اما باید از

تحصیلات دانشگاهی برخوردار باشد. در ضمن، برای چنین دختری که زودتر از

30 سالگی نمی خواهد بچه دار بشود، ازدواج زودرس یا حاملگی زودرس مزیت

خاصی ندارد. در ضمن اینکه دوست دارد در شیراز زندگی کند، تا حدی تکلیف

خواستگاری که می خواهد او را به تبریز یا کانادا ببرد را مشخص می کند. با

خودتان رو راست باشید، و در تصمیمتان راسخ باشید