سلام خوب من
گاهی برای بودن باید رفت
گاهی برای ماندن باید رفت
گاهی برای جاودانه ماندن یادمان باید رفت
گاهی برای احترام به تمام خاطراتت خوب گذشته باید رفت
گاهی باید رفت تا ماند و زندگی کرد در خلوتی به نام خاطرات دوست
گاهی باید دور دست بود تا مقدس ماند
گاهی باید دور بود تا نشکست
گاهی باید خاموش ماند تا نور بارید
گاهی باید نور را پنهان کرد تا باقی بمانی
حالا میان این رفتن و این ماندن

من میروم
تا باقی بمانم...شاید در خاطر کسی
یا در نور کوچکی از دل تنها و بی کسی

و چه خوب است که گذشته های نه چندان دور خط
که
نور بود اگر چه عبور
که عبور نیز
جزیی از همین گذشته و نور
حالا نه دلتنگ ..نه بی قرار
که آسمان نیز سرشار است از هزاران ستاره بر هر مدار
که دیگران برجای خود استوار
و ما نیز در دلها ماندگار
گاهی برای بودن باید رفت خوب من
گاهی برای دوست داشتن باید سوخت خوب من

مادر سر چشمه گیتی...
غنچه ای در سبزه زار زیبای طبیعت شکفت و کلمه ی مادر ، در پهنه گلبرگان سرخ آن او که همچون خون مادر است ، بیرون جهید و خود را در آسمان بیکران آبی سوار بر بال پرنده محبت دید.
آری! به راستی مادر کیست که گیسوانش هم چون گیسوان فرشته طلایی است؟ مادر کیست که زمزمه محبتش لالایی اوست؟
مادر آنست که گهواره چوبین فرزندش را از لابلای صخره ها و از میان آبشارها و صدها گل زیبای یاسمن بیرون می کشد و با دستان مهرآمیزش آن را تکان می دهد...
مادر آنست که اشکش همچون شبنم بر قلب گلبرگ ، گل عشق است، صدایش هم چون مرغ غزل خوان در طبیعت است و بوسه اش همچون نور خورشید بر سبزه زار است و استواریش همچون کوهی بر دل خاک...روزت را ارج می نهم و بوسه میزنم بر جای پایت.
مادرم:
قدمهایت را بر روی چشمانم بگذار، تا چشمانم بهشت را نظاره کنند..

خدای عزیزم ...

خدای عزیزم، اون کسی که همین الان مشغول خوندن این متنه، زیباست (چون دلی زیبا داره)، درجه یکه (چون تو دوستش داری بهش نظر کرده ای)، قدرتمند و قوی و استواره (چون تو پشت و پناهش هستی) و من خیلی دوستش دارم.

خدایا، ازت میخوام کمکش کنی زندگیش سرشار از همه بهترین ها باشه. خواهش میکنم بهش درجات عالی (دنیائی و اخروی) عطا بفرما و کاری کن به آنچه چشم امید دوخته (آنگونه که به خیر و صلاحش هست) برسه


خدایا، در سخت ترین لحظات یاریگرش باش تا همیشه بتونه همچون نوری در تاریک ترین و سخت ترین لحظات زندگیش بدرخشه و در ناممکن ترین موقعیت ها عاشقانه مهر بورزه.


خداوندا، همیشه و هر لحظه او را در پناه خودت حفظ بفرما، هروقت بهت احتیاج داشت دستش رو بگیر (حتی اگه خودش یادش رفت بیاد در خونت و ازت کمک بخواد) و کاری کن این رو با تمام وجود درک کنه که هر آن هنگام که با تو و در کنار تو قدم برمیداره و گنجینه توکل به تو رو توی دلش حفظ کرده، همیشه و در همه حال ایمن خواهد بود.