دوش بــه خــواب دیــده‌ام روی نــدیـدهٔ تـو را

وز مــــژه آب داده‌ام بــــاغ نــــچـــیـــدهٔ تـــو را

قــطــره خــون تــازه‌ای از تــو رســیـده بـر دلـم

بــه کـه بـه دیـده جـا دهـم تـازه رسـیـدهٔ تـو را

بـا دل چـون کـبـوتـرم انـس گـرفـتـه چـشـم تو

رام بـــه خـــود نــمــوده‌ام بــاز رمــیــدهٔ تــو را

مـن کـه به گوش خویشتن از تو شنیده‌ام سخن

چـون شـنـوم ز دیـگـران حـرف شـنـیـدهٔ تو را

تـیـر و کـمـان عـشـق را هـر کـه نـدیـده، گو ببین

پـــشــت خــمــیــده مــرا، قــد کــشــیــدهٔ تــو را

قـامـتـم از خـمـیـدگـی صـورت چـنـگ شـد ولـی

چــنــگ نــمــی‌تــوان زدن زلــف خـمـیـدهٔ تـو را

شـام نـمـی‌شـود دگـر صـبـح کـسـی که هر سحر

زان خــم طــره بــنــگــرد صـبـح دمـیـدهٔ تـو را

خــســتــه طــرهٔ تــو را چــاره نــکــرد لـعـل تـو

مــهــره نــداد خــاصــیــت، مــار گــزیــدهٔ تــو را

ای که به عشق او زدی خنده به چاک سینه‌ام

شــکـر خـدا کـه دوخـتـم جـیـب دریـدهٔ تـو را

دسـت مـکـش بـه مـوی او مـات مشو به روی او

تــا نــکــشــد بــه خـون دل دامـن دیـدهٔ تـو را

بــاز فــروغــی از درت روی طــلــب کــجـا بـرد

زان کــه کــسـی نـمـی‌خـرد هـیـچ خـریـدهٔ تـو را

• «هرشخصی دو بار می‌میرد، یک بار آنگاه که عشق از دلش می‌رود و بار دیگر

زمانی که زندگی را بدرود می‌گوید، اما وداع با زندگی در برابر مرگ عشق، ناچیز است.»
o ولتر


• «عشق با درد همراه است – چون رشد را موجب می‌شود. عشق با درد همراه

است چون عشق چنین می‌طلبد. عشق با درد همراه است چون عشق دگرگون

می‌کند. عشق با درد همراه است، چون در عشق از نو زاده می‌شوی.»
o اوشو


• «عشق نیست، عشق‌ورزیدن است. پیوند نیست، پیوند‌یافتن است. ترانه

نیست، ترانه‌خواندن است. رقص نیست، رقصیدن است.»
o اوشو


• «ملت عشق از همه دین‌ها جداست // عاشقان را ملت و مذهب خداست »
o مولوی
o


• لطافت، نیرومندتر از سختی، آب قوی‌تر از صخره و عشق تواناتر از بی‌رحمی

است.»
o هرمان هسه
o


• «عشق هنگامی که شما را می پرورد شاخ و برگ فاسد شده را هرس می کند.»
o جبران خلیل جبران
o


• «عشق غریزه مختص خود را دارا است، او می‌داند چه‌گونه در قلبی نفوذ کند.»
o انوره دو بالزاک
o


• «خیال می‌کنم دچار آن رگ پنهان رنگ‌ها هستی// دچار یعنی عاشق!// و فکر

کن چه تنهاست، اگر ماهی کوچک، دچار آبی دریای بی‌کران باشد// چه فکر نازک

غمناکی!// دچار باید بود!»
o سهراب سپهری
o


• «تنها زمان، قادر به درک عظمت عشق است.»
o ناشناس


• تا دوری نزدیک نتوانی بود. اگر همیشه دور بمانی، عشق خواهد مرد. اگر

همیشه نزدیک بمانی، عشق خواهد مرد.»
o اوشو