بر مزارم گریه کن اشکت مرا جان میدهد


بوسه هایت بوی عشق بوی باران میدهد


دست بر قبرم بکش تا حس کنی مرگ مرا


دست هایت درد هایم را تسلا میکند....................................................................خدایا ،

به من زیستنی عطا کن ،

که در لحظه مرگ ،

بر بی ثمری لحظه ای که برای زیستن گذشته است ،

حسرت نخورم .

و مردنی عطا کن ،

که بر بیهودگی اش ، سوگوار نباشم .

بگذار تا آن را من ، خود انتخاب کنم ،

اما آن چنان که تو دوست داری .

« چگونه زیستن » را تو به من بیاموز ،

« چگونه مردن » را خود خواهم آموخت !