زندگی شیرین است ، ولی تلخ نگاهش می کنیم

زندگی آشتی با خود است ، ولی قهر نگاهش می کنیم

زندگی همچون بهاری ست زیبا و دلفریب

لیک با چشم پاییز غم انگیز نگاهش می کنیم

زندگی اوج خواستن و پرواز کردن است

اما آن را در سقوط مرگ نا فرجام نگاهش می کنیم

زندگی خندیدن و بخشیدن است

ولی با بغض و حسد آن را نگاهش می کنیم

زندگی همه مهر و شادی و آزادگی است

گر چه ما با خشم و غم و در بند نگاهش می کنیم

زندگی شوق رسیدن تا به عشق خداست

افسوس آن را با نفس شیطان نگاهش می کنیم

شاعر معاصر: نرگس میر صدردینی

سـاقـی دل نـرگـس شـهـلـای تو

مـسـتـی جـان از مـی مـیـنای تو

ای ز ســر زلــف چــلـیـپـای تـو

اهـل جـنـون سلسله در پای تو

سـیـنه نهادم به دم تیغ عشق

دیـده گـشـادم بـه تـمـاشـای تو

چیست بلای دل صاحب‌دلان

جـــلـــوهٔ بــالــای دل آرای تــو

ســرو کــنــد بــا هــمـه آزادگـی

بــنــدگــی قــامــت رعـنـای تـو

بـاخـته‌ام از پی یک بوسه جان

یــافــتــه‌ام قـیـمـت کـالـای تـو

پـرده بـرانـداز کـه نـتـوان نـمـود

قــطــع نــظــر از رخ زیـبـای تـو

پـا نـکـشـم از سـر کـوی امـیـد

تــا نـدهـم جـان بـه تـمـنـای تـو

جـان فـروغـی نـرسـد بـر مـراد

تــا نــرود بــر ســر ســودای تـو