بهونه
سلام بهونه قشنگ من برای زندگی
آره منم همون دیوونه ی همیشگی
فدای مهربونیات چه می کنی باسرنوشت؟
دلم برات تنگ شده بود این نامه رو واست نوشت
حال منو ا گه بخوای رنگه گلای قالیه
جای نگاهت بدجوری تو صحن چشمامم خالیه
ابرا همه پیش منن اینجا هوا پر ازغمه
از غصه هام هرچی بگم جون خودت بازم کمه