حسودی میکنم
به کبوترانی که پشت پنجره اتاقت
لانه کرده اند
به تمام ساعتهایی
که منتظرت میمانند

حسودی میکنم

به اینکه میمیرند
اگر روزی به دیدنشان نیایی
میدانم دانه برایشان بهانه است
تشنه چشمانت هستند
درست مثل من
حسودی میکنم
به آنها که هر روز برای دیدنت
بهانه ای دارند…
کاش میشد
کاش میشد هر روز
هر ساعت
هر لحظه
بی دلیل
تو را با تمام وجود در آغ وش بگیرم
و فخر بفروشم به تمام
پرندگانی که هر روز
پشت پنجره ات صف میکشند