فضا مملو بود از شيك پوشان
بوي دود
بوي عطر
بوي پول
و موسيقي گوش خراش
از سمفوني سر سام آور
بعد مرتب ميزها از بشقابهاي گوناگون پر ميشد
لبها همه در ابهتي غرور آميز بازو بسته ميشد
همه در پشت پولهايشان
آدمهايي معتبر بودند
با ابهت
ترس آور
و مرتب
كساني كه گرد ميز مي چرخيدند و
سرويس ميدادند
يك دست به پشت و در دستي ديگر كاغذي ودستمالي و بدون لبخند
محكم و جدي
ميپرسيدند
نيازي نداريد؟
ميخواستم بگويم:
شما در تنفس مداوم اينجا
مسموم نميشويد؟
يادم نميايد بحث هاي سر ميز را
اين نشستهاي هميشگي را
من فقط به تماشا رفته بودم
همه شان از درون از هم مي ترسيدند
همه شان با تمام غرورشان
خالي بودند..
قلب من
بيشتر از هميشه
وقتيكه اينجاهاست
تنها تر ميشود
موهايم را به كنار ميزنم
و نگاهم به دوريست كه تو در آن نشسته اي
آري
من دلم تنگ توست
اين حرف ها كه ميگذرند..

برگشته است
دوروز گذشته در باوري شيرين گذشته است
دوروز است كه با هميم
و در كنار هم
گشتيم تمام فرصت روز و شب را
دلتنگ جاهايي بود
دلتنگ وقتهايي
آدمهايي
كفشهاي شادي را پوشيديم
دست در دست هم
به خانه قديمي سرزديم
و به كوچه باغ
..
خنديديم و بسيار قدم زديم
لي لي زمان را روي تمام روزهاي انتظار خط زنيم
شب
سربربالين هم
ستاره هارا شمرديم
و خنده ها را چيديم
حرفها را
خاطره ها را
دوري و دلتنگي ها را
چمدانش هنوز گوشه اطاق من است
دوباره عازم است
و چقدر خوشحالم كه آمد
ديگر حجم اين دلتنگي درون سينه ام نمي گنجيد
چقدر اين روزها آرام و شادم
تو برگشته اي و تمام دلتنگي هاي من به ناكجا رفته است
...
...
از نوشته ها گفتيم
از دوستان
از تمام شعرهايي كه براي هم گفتيم
از تمام لايكهايي كه پاي نوشته هايمان زديم
دستهاي هم را فشرديم
و آهنگ هميشگي را گذاشتيم
كنارهم نوشيديم و خوانديم
و لحظه هاي خوشبوي با هم بودن را سير
بوييديم...